كشته اشك

کشته اشکها.از لقبهاي سيد الشهدا «ع» است.

شهيدي که هم يادش گريه آور است و هم اشک ريختن

در سوگ او ثواب دارد و موجب احياي عاشوراست.

امامان نيز توصيه فراوان بر عزاداري و گريستن بر مصائب

آن حضرت داشته اند.روايت از امام حسين «ع » است که:

«انا قتيل العبرات »من کشته اشکهايم.

در حديث ديگري فرموده است:

«اناقتيل العبرة، لا يذکرني مؤمن الا استعبر»من کشته اشکم.

هيچ مؤمني مرا ياد نمي کند، مگر آنکه اشک در

چشمانش مي آيد.اين صفت، در زيارتنامه ها هم

براي آن شهيد کربلا آمده است، از جمله:

«و صل علي الحسين المظلوم، الشهيد الرشيد،

قتيل العبرات و اسير الکربات...».