حماسه 9 دی

در ماجرای سقیفه پاک کرد.

  9 دی، درد کوته بینی حکمیت را تا حدودی التیام داد و بر آن مرهمی شد.

  9 دی، سوزش خیانت جمل و نهروان را کمی خنک کرد

و از تکرار غربت 25 ساله جلوگیری کرد.

  9 دی، فرق کوفه و تهران، عراق و ایران را نشان داد و آب رفته را به جوی بازگرداند.

  9 دی، ایران، بدون خواست سفیر حسین، بیعت مجدد کرد و بر سر بیعتش ماند.

  9 دی، ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فریاد لبیک

یا حسین تا آسمان به گوش همه رسید.

  9 دی، شش ماهه، سه ساله، جوان، پیر، زن،

مرد، ویلچری، شیمیایی و ... داشت.

  9 دی، نه دی زمستان بود ولی درخت انقلاب در آن

سرمای زمستان گل داده بود.

  9 دی، در ایران بود ولی پایه های کاخ سفید در مکان

و کاخ سبز معاویه در زمان را لرزاند.

  9 دی، قیام مختار نبود، ولی اگر مختار هم زنده بود

در مقابل آن کرنش می کرد.

  9 دی، مانور اعلام آمادگی یاران آخر الزمان مهدی (عج) بود.

  9 دی، شروع حرکت و یک فرهنگ بود یعنی «عزت خواهی»

 9  دی، یک روز بود ولی خیرٌ مِن الفِ شَهر بود.

  9 دی، مبیّن کوثر و ابتر بود که گفتند خامنه ای کوثر است،

دشمن او ابتر است.

  9 دی، عاشورا بود و ایران کربلا.

  9 دی، ثمره ی خون شهید آیت ها، مطهری ها، بهشتی ها،

باکری ها، همت ها و ... بود.

  9 دی، تاریخ نبود، بلکه خود تاریخ ساز بود.

  9 دی، روز بخشش فریب خوردگان و روز غضب بر

فتنه گران توسط امت بود.

  9 دی، آموخت که نیازی نیست همیشه ولیّ در بین باشد

بلکه کافی است ولیّ در دل باشد.

  9 دی، غدیر خم بود در کویر قم و سراسر ایران.

  9 دی، نور بصیرت الهی بود در دلهای امت.